2بخش

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

‫تو از شهر پایین اومدی!

‫من هیچ‌کاری نکردم.

اون دختره دیوونه‌ست.

‫آروم باش.

‫دختره بهم شلیک کرد.

‫کی بهت شلیک کرد؟

‫برای کی کار می‌کردی؟

نمی‌تونم بگم.

منو می‌کُشه!

کی؟

‫می‌تونم ازت محافظت کنم.

‫کیلتین کیرامان ‫چرا از دیدنت تعجب نکردم؟

‫دوباره داری توی یه پرونده دخالت می‌کنی.

‫قرار بود از چادر مادرت محافظت کنی.

‫داشتم می‌کردم، کلانتر ولی مادرم نیازی نداره.

‫و قشنگ واضحه که اولویت این کار بالاتره. ‫می‌دونم که عادت داری ‫به روش خودت کارها رو بکنی، کیرامان ‫ولی بیخودی که سلسله مراتب فرماندهی نداریم!

‫می‌فهمم.

‫ولی توی این ماجرا فقط بحث قاچاق مطرح نیست.

اگه بشه ازش بازجویی کنم، می‌تونم.

از اینجا به بعدش رو بسپار به من.

‫حالا که دنبالِ کار بیشتر می‌گردی، ‫امشب توی مراسم، ‫می‌تونی شیفت قبرستون رو برداری.

چشم قربان.

خوبه.

‫می‌خوام این یارو با قایق ‫به زندانِ «استیل‌واتر» منتقل بشه.

‫چشم قربان.

‫اون به خودمون شلیک کرد.

‫توی نبردها، همیشه اتفاقات بد می‌افته.

‫هدفش فایرلایت‌ها بودن و بیشترشون مُرده‌ن.

‫اتفاق نبود، یهویی خشکش زد و ‫زد به سرش!

‫خودم از پسِ اون بچه ننه‌ها بر می‌اومدم.

اون مشکل‌سازه و ما همه می‌دونیم.

ما؟

‫ما یعنی کی؟

‫انتظارم از تو، بیشتر از بهانه‌گیری ـه.

‫وظیفه‌ت این بود که ‫حواست باشه مشکلی پیش نیاد.

‫نامؤفق بودی.

دوباره ناامیدم نکن!

‫به لطفِ هکس‌گیت‌ها، ‫دنیا هر روز داره کوچیک‌تر می‌شه.

‫الان هم که دیگه به حال خودمون ول شدیم!

‫شهر بالایی‌ها دارن روز به روز ‫بیشتر بیخیالمون می‌شن.

‫قضیه چی بود؟

‫اون بهت گفت دیگه.

‫دارم از تو می‌پرسم.

‫یکی از اون کسخل‌های فایرلایتی، یه دختره بود.

‫مو صورتی بود.

هوم. ‫خواهرت دیگه نیستش.

‫جفتمون اینو خوب می‌دونیم.

‫می‌دونم. می‌دونم.

از دستِ خواهرها مگه نه؟

‫نه می‌شه باهاشون زندگی کرد، ‫نه می‌شه برشون گردوند توی شکم مادر!

‫گندی که امروز زدی، چند هفته کارمون رو عقب میندازه

‫شرمنده.

‫باید بدونم می‌تونم روت حساب کنم یا نه.

پوف. ‫این کار رو دارم برای همه می‌کنم.

‫همه‌مون!

‫پسرها و دخترهای «زان» ‫لیاقتشون بیشتر از این چیزیه که الان دارن.

‫دیگه تکرار نمی‌شه.

‫می‌دونم.

‫سویکا گَند امروز رو تمیز می‌کنه.

‫سویکا؟

اون غول‌تشن حتی نمی‌تونه با ‫چراغِ جوشکاری، گرد‌گیری کنه.

‫از پس این کار برمیاد.

‫تو باید تمرکزت رو بذاری روی ابزار مکانیکیت.

‫اَه!

‫یه مدت برو استراحت کن.

‫نیازی به استراحت ندارم.

‫به هر حال قبول کن.

‫مراسم گلریزان داره خوب پیش می‌ره.

‫اگه مادرت بود، بهت افتخار می‌کرد.

‫هممم مطمئنی؟

‫از جمعیت خسته شدی؟

هم.. ‫این آدما چیز جدیدی ندارن که توجهم رو جلب کنن.

‫تنها کسی که واقعاً ارزش وقتم رو داره، اونه!

‫پسر محبوب!

‫خب، مردم پیلتوور دوستش دارن.

‫حلال زاده رو ببین!

‫می‌شه یه لحظه همراهم بیای؟

‫چی شده که این افتخار نصیبم شده؟

‫موضوع هایمردینگر ـه.

‫همیشه همینه!

‫پروژه‌مون رو بهش نشون دادیم.

‫فکر می‌کنه باید بیشتر وقت بذاریم.

‫روز پیشرفت ـه!

‫از سرتاسر دنیا یه سری نماینده اومدن ‫تا ببینن که شگفتی‌های جدیدِ «شهر پیشرفت» ‫چی برای گفتن دارن!

‫هیچ‌وقتی بهتر از الان، ‫برای معرفی کردنِ یه اختراع جدید پیدا نمی‌شه!

‫عالی شد!

‫هایمردینگر دانشمند بزرگیه.

‫ولی اون پیره.

فقط گذشته رو می‌بینه.

‫پیلتوور به رهبری نیاز داره ‫که نگاهش رو به آینده باشه.

‫یکی مثل تو!

‫واقعاً اعتقادت اینه؟

‫هکستک ظرفیتِ اینو داره که ‫همه چی رو متحول کنه.

‫دنیا آماده‌ست.

‫منم تا الان با چند تا ‫سرمایه‌گذارِ بالقوه صحبت کردم.

‫سرمایه‌گذار؟

‫معلومه!

‫همه می‌خوان هکستک مال خودشون باشه.

‫سخنرانیت مهمه!

‫به مردم یه کورسویی از آینده نشون بده.

‫خواهرم نبود.

‫نبود!

‫می‌دونم.

فقط ‫از اینا بود که دلش می‌خواد آشغالِ خیابونی باشه.

‫یه لحظه گیج شدم، همین!

‫حالا اون فکر می‌کنه من ضعیفم.

‫«سویکا گَندت رو تمیز می‌کنه».

‫سویکا آچار فرانسۀ همیشگی ـه.

‫من ضعیف نیستم.

‫بهش ثابت می‌کنم.

‫نشونش می‌دم.

حالا می‌بینی.

‫کجا بودی؟

‫اومدن پرسیدن که ‫من می‌تونم بجات سخنرانی کنم یا نه.

‫تو هم باید باهام بیای روی صحنه.

‫ما شریکیم!

‫نه، نه.

جلوی این همه آدم نه.

‫سخنرانیت رو آماده کردی؟

‫اوهوم.

‫فردی الهام برانگیز برای آیندۀ پیلتوور ‫و برای همۀ بشریت!

‫لطفاً به همراه من، ‫برای ورود به صحنه بهش خوش‌آمد بگید:

جیس تالیس!

به گمونم وقتشه.

‫عصر بخیر.

‫می‌دونم خیلی‌هاتون احتمالاً انتظار نداشتید ‫که امروز، منو اینجا ببینید.

‫باور کنید منم به اندازۀ شما، تو شوکم.

‫من و خانواده‌م، آدمای ساده‌ای هستیم.

‫توی کارخونه‌مون، چکش می‌ساختیم.

‫احتمالاً با همون چکش‌ها ‫این سنگ‌هایی که الان روشون نشستید، بُرش داده شدن.

‫توی زندگیم، هیچکس ازم انتظارِ خاصی نداشت.

‫و دقیقاً همین موضوعه که این لحظه رو ‫خیلی فوق‌العاده می‌کنه.

‫چند سال پیش، هکس‌گیت‌ها درهاشون رو ‫به روی دنیا باز کردند ‫و باعث شدند که پیلتوور فراتر از ‫تمام انتظاراتی که تابحال داشتیم، رونق پیدا کنه.

‫ولی هنوز کارمون تموم نشده.

‫امسال، ما یه چیز جدید براتون ساختیم.

‫چیزی که هممم.

‫که بهتون نشونش می‌دیم ‫البته وقتی‌که زمانش برسه!

‫چیزهایی که سختی‌هاتون رو تموم می‌کنن.

‫چه از نوادگان خاندان‌های بلندرتبه‌ باشید،‫چه یه کارگرِ درستکارِ شهر زیرزمینی!

‫ما قسم می‌خوریم که رو به جلو پیش بریم، ‫چرا که ما شهر پیشرفت هستیم.

‫و آیندۀ ما روشنه!

‫کلاً همین؟

‫فکر می‌کردم اون پسره تالیس، یه جور نابغه‌ست.

‫مگه پارسال یه بالون نفرستاد اون‌طرفِ قارّه؟

‫در واقع، کِشتی هوایی بود.

‫کِشتی هوایی، بدنۀ فلزیِ محکمی داره.

‫بالون نیست!

‫بالونه دیگه، خب؟

‫واقعاً که شبیه بالون می‌مونه.

‫ببخشید که اگه مثل شما تحصیل‌کرده نیستیم، بانوی من!

‫اصلاً اینجا چی‌کار می‌کنی، کیرامان؟

‫نباید جایی مهمونیِ کوکتیل‌خوری بری؟

‫آتیش!

‫آتیش!

چه خبره؟

گروه آتش‌نشانی رو بیار.

‫کمک!

من اینجام خواهش می‌کنم.

‫کمک کنید!

‫کمک!

خیلی داغه، خواهش می‌کنم!

گیر افتادم.

‫من یه دختر کوچولوی بیچاره‌ا‌م و ‫این ساختمون رو به آتیش کشیدم.

‫ولی اتفاقی بود!

کاملاً اتفاقی!

‫برید بیرون!

فوراً!

‫در ضمن، این دینامیت رو هم آوردم.

‫خداحافظ!

‫سنگ جواهر رو برداشتن.

‫یه سری از برگه‌های پروژه‌مون هم همینطور.

‫وضعیت هنوز در حال بررسی ـه.

‫هیچکس از اهالی شهر پایین ‫مسئولیت این قضیه رو قبول نکرده.

‫چه‌طور کار به اینجا کشیده شد؟

همم. ‫خیلی وقته که شهر زیرزمینی رو به حال خودش گذاشتیم.

‫دیگه با هم در ارتباط نیستیم.

‫اونا شاید رأی‌دهنده‌های مورد پسندتون باشن ‫ولی بازم مردم‌ـمون هستن.

‫شهر پایین رو نمی‌شه کنترل کرد.

‫یعنی ما نمی‌تونیم.

‫پس ما چه‌کاره‌شون می‌شیم؟