سرفصل های مهم
وفور زمان
توضیح مختصر
And so Here's what they find when they looked at two categories of people could spend their time in the cafe, whether they were socializing or whether they were working. If I get you to think about making lots of money, you end up spending all your time at the cafe working. Basically, making these social connections, maybe even having some kindness in there, like all this other stuff that we think promotes happiness.
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح سخت
دانلود اپلیکیشن «زوم»
فایل ویدیویی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمه‌ی درس
و وقتی که به ثروت فکر می کنیم، اغلب فکر می کنیم که با آن خو نگرفته ایم، چون دائما در مورد حقوق، کار خوب و از این قبیل چیزها فکر میکنیم، در مورد ثروت مالی.
بنابراین اگر فراوانی را، فقط کلمه فراوانی را در گوگل جستجو کنید، چیزی که شما در جستجوی تصویری گوگل دریافت می کنید. همه تصاویری از افرادی است که ثروتمندند.
من از وسطی تا چپی را دوست دارم
و فکر می کنم که آن یک همبرگر طلایی است. من علت اینکه مردم به فراوانی وابسته می شوند را نمی دانم.
اما این چیزی است که شما به دست می‌آورید. شما این ایده را به دست می‌آورید که ثروتمند بودن در برخی جهات ثروتمند شدن با پول است. اما روانشناسان در مورد نوع دوم وفور صحبت می‌کنند.
یکی از انها که اغلب با این نوع وفور ثروت (پول) مغایر است، و آن ایده فراوانی زمان است. این ایده که شما فقط برای انجام چیزهایی که می خواهید، زمان دارید.
شما هرگز خود را در قید و بند زمان حس نمی کنید،
گاهی اوقات هیچ کاری برای انجام دادن ندارید و فقط لذت می برید، برای مثال یک روز زیبا در نیوهیون.
و بنابراین این سوال در مورد اینکه آیا ما باید در وفور زمان سرمایه گذاری کنیم یا نه، وجود دارد. ما احساس نمی کنیم که باید سرمایه گذاری داشته باشیم. در واقع، به همین دلیل است که شما همیشه برای مسیری فراتر از آنچه که می خواهید باشید، برنامه ریزی می کنید.
اما آیا این موردی است که سرمایه‌گذاری در وفور زمان در واقع می‌تواند ما را شادتر از آنچه فکرمی کنیم نماید؟ و به همین خاطر محققان به این موضوع توجه کردند، آیا ما به نوعی به دنبال پول هستیم یا زمان.
و ویلیامز و همکارانش مطالعه جالبی در این مورد انجام دادند. آنها فقط دو نمونه (گروه) از مردم معرفی کردند. بنابراین، تینا در صدر، به زمانش بیشتر از پول اهمیت می دهد.
او حاضر است پول را برای داشتن زمان آزاد بیشتر صرف کند (فدا کند).
او ترجیح می‌دهد کم‌تر کار کند، کم‌تر پول دربیاورد تا بتواند کمی زمان استراحت داشته باشد. و بعد آن، ما نقطه مقابل را داریم.
مَگی، به پول بیشتر از زمان اهمیت می دهد. او می‌خواهد زمان زیادی را برای بدست آوردن پول قربانی کند (از دست بدهد). او به جای اینکه بخواهد استراحت کند، ساعت ها کار می‌کند تا پول بیشتری کسب کند. و این موضوع فقط پرسیده شد، که پاسخ شما بیشتر شبیه به کدام سری از سوالات هستند. و بعد آن، چقدرخوشحال هستید؟
و چیزی که ممکن است با توجه به انچه به شما می گویم انتظارش را دارید ، این است که افرادی که زمان را به پول اولویت می‌دهند (ترجیح می دهند)، افرادی که می‌گویند بیشتر شبیه تینا هستند، به طور میانگین کسانی که زمان را نسبت به پول در اولویت قرار می دهند، خوشحال‌تر هستند. شما می توانید این را در زمینه دیگری ببینید. هرشفیلد و همکاران مطالعه مشابهی در این مورد انجام دادند. آنها در حقیقت واقعا به دلایلی علاقه مند بودند که مردم به زمان بیشتر از پول اهمیت بدهند. شاید دلایل واقعی ممکن است اشاره‌ای به این موضوع کنند که چرا مردمی که به زمان استراحت اهمیت می دهند، بهتر هستند (شادتر هستند).
آنها ابتدا به مردم گفته بودند که آیا وقت خود را صرف پول می‌کنند یا خیر و سپس پیگیری می کنند تا ببینند به چه دلیل این کار را انجام دهند. و بنابراین شما می‌توانید ببینید که هر دو (گروه از ) این افراد که به زمان و پول اهمیت می دهند، اغلب دلایل مشابهی دارند. یا اینکه شما پول و زمان کافی ندارید، یا بر نیازهایتان یا چیزهایی که دوست دارید، تمرکز می کنید. شما روی خودتان یا روی دیگران تمرکز کرده اید، و برای هر چیزی، اهمیت دهی زمان یا ارزش گذاری پول، می توانید بر روی چیزهای مختلف متمرکز شوید.
آنها داده هایشان را جمع آوری کردند و گفتند: بسیارخوب. نادیده گرفتن دلایل و یا کنترل دلایلی که مردم فکر می کنند که زمانی شادی اتفاق می افتد که ارزش زمان را به پول در آوردن ترجیح می دهند. و بنابراین انها سطوح شادی افراد را پس از بررسی آنها نظاره کردند و چیزی که شما متوجه شدید این است که در ابتدا انتظار می رود که بیشتر افراد در سطوح خوشبختی شان واقعا زمان را صرف پول نمایند.
در واقع، این حدود ۷۰ درصد است، بیش از 30 درصد و از دو سوم مردم به پول بیشتر از زمان اهمیت دادند. اما اگر شما به این که چه کسی شادتر است نگاه کنید، چیزی که پیدا می‌کنید این است که به طور کلی کسانی که به زمان اهمیت می دهند، به مراتب شادتر از آن‌هایی هستند که به پول اهمیت می دهند. و این همان چیزی است که من فکر می‌کنم، یک مقیاس پنج امتیازی است. این در حقیقت یک تفاوت بسیار بزرگ است. بنابراین، چیزی که ما دریافتیم اولویت دادن به زمان اضافی و انجام کارهای کم‌تر است، اما داشتن زمان بیشتر بهتر از شادی (خوشبختی) مرتبط با پول است. اما بعد این سوال مطرح می شود که چرا.
چرا ما اینگونه فکر میکنیم، چرا ما احساس میکنیم که زمان اضافی، به نوعی چیزی است که می‌تواند ما را خوشحال کند؟ و این چیزی است که موگلینر و همکارانش به آن نگاه کردند. آنها سعی کردند ببینند که وقتی زمان اضافی دارید چه کاری انجام می دهید، یا وقتی بر روی داشتن زمان اضافی در مقابل داشتن پول اضافی تمرکز می‌کنید چه عملی انجام می دهید؟
و آنها این مطالعه کوچک و جذاب را انجام دادند که در آنجا مردم را در حال ورود به کافه‌ای پیدا کردند و به انها گفتند، آیا می‌خواهید بخشی از یک مطالعه باشید، و مردم گفتند بله.
آنها مردم را با استفاده از یکی از این تکنیک‌های جذاب که روان شناسان از آن استفاده می‌کنند،آماده کردند تا در مورد اهمیت دادن به زمان یا پول فکر کنند.افراد مجبور بودند که پازل های کوچکی که دسته ای از کلمات در هم و بر هم داشتند را حل کنند، آن کلمات یا در مورد در آوردن مقدار زیادی پول و یا در مورد داشتن زمان زیاد بوده است.
و به این ترتیب، این فقط یک راه جذاب (فریبنده) است برای اینکه مردم داشتن زمان بیشتر یا پول بیشتر فکر کنند. پس آنها مردمی را که به قهوه خانه می رفتند نگاه می کردند و می شمردند، و به نوعی مخفیانه تماشا می کردند که چگونه زمان خود را سپری می کنند، و هنگام حضور در کافی شاپ چه کاری انجام می دهند. و پس از آنکه از مردم در مورد سطح خوشحالی شان سوال می شد.
و وقتی که به دو گروه از مردم که می توانستند وقت خود را در کافه بگذارنند نگاه کردیم و به این توجه کردیم که آیا آنها وقتی با اجتماع در ارتباط بودند، و یا وقتی که کار می کردند شاد تر هستند؟
و نتیجه ای که به آن دست می یابید شاید تاثیر وفور زمان در شاد تر کردن ما وقتی که افراد کلمات در هم ریخته درباره ی زمان را حل می کنند، دو برابر زمانی باشد که وقتی زمان خود را صرف صحبت در کافه و صحبت کردن در مورد پول می کنند.
هنگامی که به کارکنان نگاه می کنید فقط الگوی مخالف را می بینید. اگر من در فکر شما پولسازی زیاد را ایجاد کنم ، شما تمام وقت خود را در کافه کار می کنید. در صورتی که اگر فکر کردن به زمان را در شما ایجاد کنم، برای کار کردن همیشگی اذیت نمی شوید. شما از وفور زمان خود برای گفتگو با مردم و اجتماع استفاده می کنید.
اساسا، ایجاد این ارتباطات اجتماعی، شاید حتی وجود اندکی مهربانی در آنجا ، مانند تمام چیزهای دیگری که فکر می کنیم شادی را ترویج می دهد.
آنها پس از این دوره در هنگام خروج از مردم سوال می کنند که آیا شما خوشحال هستید یا خیر.
شما حدس می‌زنید که این مردمی که به زمان فکر می‌کنند ارتباطات اجتماعی بیشتری دارند. احتمالا، ممکن است آنها را شادتر کند. و این دقیقا همان چیزی است که آنها پیدا کردند.
اگر در برخی شرایط کنترل شده که در آن شما فقط کلمات تصادفی را رمزگذاری کرده اید، رتبه بندی شادی افراد را از 1 تا 5 در نظر بگیرید، شما در سطح خوشبختی حدود 3/5 هستید. در شرایط پولی که در آن شما به پولسازی فکر می کنید، اگر شما فقط کلمات تصادفی را کدگذاری کردید هیچ شادی بیشتری نخواهید داشت.
اما در حال حاضر شما تقریبا نیمی از این مقیاس پنج نمره‌ای خوشحال‌تر هستید. تنها با فکر کردن به زمان به عنوان یک ثروت و تمرکز کردن بر آن، باعث می‌شود کمی خوشحال‌تر شوید.
و بنابراین نتیجه این است که فکر کردن به زمان و نوع سرمایه‌گذاری در وفور زمان به شما کمک می‌کند که شما را حداقل در بخشی هایی خوشحال تر سازد، زیرا این کار شما را بیشتر اجتماعی می کند. این باعث می‌شود که متوجه شوید که کاری که شما می‌خواهید با زمان تان انجام دهید، نیازمند کارهایی که باید برای کسب درامد انجام دهید نیست.
وفور زمان انجام چیزهای سرگرم کننده و تعامل با دیگران است. و ممکن است فکر کنید که این چیزی است که می توانم بخواهم، اما بعد از انجام تمام این کارها در ذهنم ماندگار خواهند شد. اما این مساله غم‌انگیز در مورد وفور زمان است، و آن این است که شما وقتی می توانید مقدار زیادی از آن را داشته باشید در صورتی در مورد هزینه ی فرصت تان نگرانی داشته باشید.
با تمرکز بر روی چیزهایی مانند نمرات و تمام تعهداتی که مجبور هستید برای رسیدن به یک شغل خوب، پیدا کردن شریک کامل و همه این موارد داشته باشید، از وقت آزادی که دارید فقط اگر آن را داشته باشید، شما می توانید احساس بازی نسبت به انجام خیلی از چیزها داشته باشید و شما به طور طبیعی به نوعی آن را با ارتباطات اجتماعی پر می کنید.
بنابراین در مورد تمام مواردی که می توانستید وقت بیشتری داشته باشید و انتخاب تان این بود که نداشته باشید فکر کنید.
این البته سخنرانی نیست.
این چیز خوبی است که اینجا انجام بدهید اما در غیر اینصورت خیر.
متن انگلیسی درس
And so when we think of affluence, we often think as we are wont to, because of our obsession with salaries, and good jobs, and this stuff - of monetary affluence.
So if you google affluence, just the word affluence, this is what you get in Google image search. It’s all images of people who are rich.
I like the one in the middle, all the way on the left. I think that’s a golden hamburger. I don’t know why that’s what people associate with affluence. But that’s what you get. You get this idea that being rich in some sense is being rich with money. But psychologists talk about a second kind of affluence.
One that’s often at odds with this kind of wealth affluence, and that’s the idea of time affluence. The idea that you just have time to do the stuff that you want. You don’t ever feel like you’re strapped for time. Sometimes you have time to just do nothing and just enjoy, for example, a beautiful day in New Haven.
And so there’s this question about whether or not we should be investing in time affluence. We don’t have the sense that we should.
In fact, this is why you guys are always scheduled way, way, way more than you’d like to be.
But is it the case that investing in time affluence could actually make us happier than we think? And so researchers have looked at this, are we kind of chasing money or chasing time.
And Whillans et al did a cool study of this. They just presented people with two example people.
So, Tina at the top, she values her time more than money. She’s willing to sacrifice money to have more free time. She’d rather work fewer hours, make less money so that she could have some time off. And then we have the opposite.
Maggie, she values her money more than her time. She’s willing to sacrifice lots of time to get more money. She would totally work more hours to make more money rather than have time off. And the subjects were just asked, who are you more like in a whole series of questions. And then later, how happy are you?
And what you find as you might expect since I’m telling you guys this is that people that prioritize time over money, people that say they’re more like Tina, are happier on average than the folks who end up prioritizing money over time. You can see this in another context. Hershfield et al did a similar study on this. They actually were really interested in the reasons that people value time over money. Maybe the actual reasons might give a hint as to why folks who value time are better off.
They had people first say whether they valued time over money and then to go through and look at why that was. And so you can see that both folks who value time and money kind of have often similar reasons. You either don’t have enough time or money, or you’re focused on your needs or what you’d like. You’re focused on yourself or focused on others, and for each thing valuing time or revaluing money, you could focus on different things.
They collapsed across all those and said, okay. Ignoring the reasons or controlling for the reasons that people think that what happens in terms of people’s happiness when they value time over money? And so they looked at people’s happiness levels after people did the survey and what you find is, first as you might expect, more people in their survey actually value time over money.
In fact, it’s about 70 percent, 30 over two-thirds of people valued money over time. But if you look at who’s happier, what you find is that in general those who are valuing time are overall happier than those who value money. And this is on, I think, a five-point scale. It’s actually a pretty big difference. So again, what we’re finding is prioritizing getting extra time and doing less stuff but having more time is better than the happiness associated with money. But then that raises the question of why.
Why are we thinking, why do we feel having extra time is the kind of thing that can make us happy? And that’s what Mogilner and colleagues looked at. They tried to see what do you do when you have extra time, or what do you do when you’re focused on having extra time versus having extra money?
And they did this little cute study where they found people entering a cafe and they said, do you want to be part of a study and the folks said yes then they primed them to either think about valuing time or valuing money, using one of these cute techniques that psychologists use.
Which is that they had people do this little puzzle where they had to unscramble a bunch of words, and those words were either about making lots of money, or those words were about having lots of time.
And so it’s just a cute way to prime people to be thinking about having more time or having more money. Then they had folks go in the coffee shop and they measured, kind of secretly watched how they spent their time, what were they doing when they were in the coffee shop. And then as folks left they asked their happiness levels.
And so Here’s what they find when they looked at two categories of people could spend their time in the cafe, whether they were socializing or whether they were working.
And what you find is the effect of maybe why time affluence is making us so much happier which is that when people unscrambled the words about time, they spent almost twice as much time at the cafe socializing as when they spent their time unscrambling words about money.
You see just the opposite pattern for when you look at who’s working. If I get you to think about making lots of money, you end up spending all your time at the cafe working. Whereas if I get you to think about time, you don’t bother to work at all. You use your time affluence to talk to people and socialize.
Basically, making these social connections, maybe even having some kindness in there, like all this other stuff that we think promotes happiness.
They then of course ask people as folks left whether or not you’re happier.
You’re guessing that these folks who are thinking about time were having more social connections. Probably, it might make them happier. And that’s actually just what they found.
If you look at people’s happiness ratings on one to five in some control condition where you just unscrambled random words, you’re at a happiness level about 3/5. In the money condition where you’re thinking about making money, you don’t get any happier than if you just unscrambled random words.
But in the time condition you’re almost a half a point happier on this five-point scale. Just by thinking about your time as being rich and open or just focusing on it, It makes you a little bit happier.
And so the upshot is that thinking about time and sort of investing in time affluence is going to make you happier at least in part because it’s going to make you more social. It’s going to make you realize that what you want to be doing with your time isn’t doing all the stuff you need to do to earn money.
It’s just doing fun things and interacting with others. And so that is time affluence and you might think it’s the thing I could want but I’ll stick it in after all this other stuff that I do. But this is the sad thing about time affluence, is that you can only have a lot of it if you sort of are worried about the opportunity cost of it.
By focusing on things like grades, and all the accolades you have to get to get a good job, and finding the perfect partner, and all those things, you’re taking away from the free time that you have that if you just have it, You can feel open to do lots of things and you’ll naturally sort of fill it with social connections.
So think about all the times that you could have more time that you choose not to.
Not this lecture of course.
This a good thing to be in but other than that.
