مزایای یک مغز دو زبانه

پکیج: آموزشگاه تد / سرفصل: برترین ها / درس 25

آموزشگاه تد

13 سرفصل | 232 درس

مزایای یک مغز دو زبانه

توضیح مختصر

It's obvious that knowing more than one language can make certain things easier -- like traveling or watching movies without subtitles. But are there other advantages to having a bilingual (or multilingual) brain? Mia Nacamulli details the three types of bilingual brains and shows how knowing more than one language keeps your brain healthy, complex and actively engaged.

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح خیلی سخت

دانلود اپلیکیشن «زوم»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زوم» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زوم»

فایل ویدیویی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی درس

Translator: soheila Jafari Reviewer: Leila Ataei آیا شما چینی صحبت می‌کنید؟ آیا فرانسه صحبت می‌کنید؟ آیا اسپانیایی صحبت می‌کنید؟ اگر شما به زبانهای مختلف پاسخ دهید بله، شانس اینکه متعلق به جهان دو زبانه یا چندزبانه باشید خیلی زیاد هست. به جز اینکه راحت‌تر سفر می‌کنید یا فیلمی را بدون زیرنویس نگاه می‌کنید دانستن دو یا چند زبان به معنای آن هست که مغز شما شکل متفاوتی دارد و متفاوت عمل می‌کند نسبت به دوست‌تان که یک زبان فقط می‌داند. خُب زبان واقعا برای شما چه معنایی داره؟ توانایی در زبان عموما بر دو کنش اندازه‌گیری می‌شود، حرف زدن و نوشتن، و دو بخش کنش‎پذیر، گوش دادن و خواندن. در حالی که یک فرد دو زبانه که هر دو زبان را به یک میزان می‌داند توانایی آن را دارد که به راحتی از یک زبان به زبان دیگر حرف بزند، بیشتر افراد دوزبانه درسراسر جهان زبان‌ها را به نسبت‌های مختلف می‌دانند واستفاده می‌کنند. و بسته به موقعیتشان‌ و اینکه چگونه با یک زبان یاد گرفته‌اند می‌توان آنها را به سه گروه کلی دسته بندی کرد برای مثال، بگذارید در مورد گابریلا صحبت کنیم، هنگامی که او سه ساله بود خانواده‌اش از پِرو به آمریکا مهاجرت کردند. به عنوان یک شخص دو زبانه، گابریلا دو زبان را بطور همزمان یاد گرفت، با یک مجموعه از مفاهیم او هر دو زبان انگلیسی و اسپانیایی را یاد گرفت از همان ابتدایی که جهان را می‌شناخت. از طرف دیگر، برادر نوجوان او شاید دو زبانه هماهنگ کننده باشد، که با دو مجموعه از مفاهیم کار می‌کند، انگلیسی را در مدرسه می‌آموزد، در حالی که در خانه و دوستانش اسپانیایی حرف می‌زند. و در آخر، پدر و مادر گابریلا به احتمال زیاد دو زبانه‌های تابعی هستند که زبان دوم را با فیلتر کردن آن از طریق زبان اصلی‌شان یاد گرفته‌اند. از آنجا که افراد دو زبانه در همه گروه‎ها می‌توانند کاملا در یک زبان صرف نظر از لهجه و یا تلفظ مهارت پیدا کنند، تفاوت بین این گروه‌ها ممکن است برای یک فرد معمولی آشکار نباشد. اما پیشرفتهای اخیر در تکنولوژی تصویربرداری از مغز به عصب‌شناسان زبان امکان این را داده که به چگونگی جنبه‌های خاص ازآموزش زبان بر مغزدو زبانه‌ها نگاه اجمالی داشته باشند. همه به خوبی می‎دانند که نیمکره چپ مغز غالب‌تر است و در فرایندهای منطقی تحلیلی‌تر هست، در حالی که نیمکره راست بیشتر در عاطفه و ارتباط اجتماعی‌ فعال‌تر هست، هرچند این یک موضوع تا حدودی هست و بطور مطلق و کامل نیست. واقعیت این است که زبان هر دو نوع از کارکرد مغز درگیر هست در حالی که برتری جانبی یک سمت مغز با تدریج با سن توسعه می‌یابد، منجربه فرضیه دوره بحرانی می‌شود. بر اساس این نظریه، کودکان خیلی راحت‌تر زبان یاد می‌گیرند به دلیل شکل پذیری مغز‌شان که در حال رشد هست آنها قادرند از هر دو نیمکره در فراگیری زبان استفاده کنند، در حالی که در بسیاری ازبزرگسالان، تنها از نیمکرها برای یادگیری زبان فعال می‌باشد، که معمولا نیمکره سمت چپ است. اگر این درست باشد، یادگیری زبان در دوران کودکی ممکن است به شما درک جامع‎تری در زمینه‎های اجتماعی و عاطفی دهد. در مقابل، تحقیقات اخیر نشان داد که افرادی که زبان دوم را در بزرگسالی یاد می‌گیرند کمترعاطفی هستند و یک رویکرد منطقی‎تر بیشتری در مواجهه با مشکلات در زبان دوم دارند تا در زبان مادری‌شان. اما صرف نظر از اینکه شما در چه زمانی زبان دیگر را یاد می‌گیرید، چند زبانه بودن به مغز مزایایی قابل توجه را می‌دهد. برخی از این مزایا حتی قابل مشاهده‎اند، از جمله چگالی بالاتر از ماده خاکستری رنگ مفز که شامل بیشتر نورون‎ها و سیناپس مغز شماست، و فعالیت بیشتر در مناطق خاصی از مغزتان رخ می‌دهد هنگامی که درگیر زبان دوم می شوید. افزایش تمرین برای دو زبانه بودن مغز در طول زندگی همچنین می‎تواند کمک به تأخیر در شروع بیماری‎هایی مانند آلزایمر و زوال عقل تا حدود پنج سال کند. عمده‎ترین مزیت شناخته شده دو زبانه بودن در حال حاضر ممکن است به نظرقابل درک باشد، اما در ابتدا کارشناسان را شگفت‌زده کرد. قبل از دهه ۱۹۶۰، دوزبانه بودن یک نقص در نظر گرفته می‌شد که رشد کودک را کاهش می‌دهد به دلیل اینکه افراد دو زبانه انرژی زیادی را صرف تشخیص‎دهی بین دو زبان می‌کنند، که یک دیدگاه متناقص بر پایه مطالعات انجام شده هست. و در حالی که برر سیهای اخیر نشان می‎دهد که زمان واکنش و خطابرای برای برخی از دانش آموزان دو زبانه در آزمون متقابل زبان افزایش می‌یابد، همچنین این نشان می‌دهد که نیاز به تلاش و توجه برای سوئیچ کردن بین دو زبان فعالیت بیشتری را در مغز باعث می‌شود و به طور بالقوه باعث تقویت قشر جلوی مغز و کرتکس مغز می‌شود. این بخشی از مغز است که نقش بزرگی در کارکرد اجرایی، حل مسئله، تعویض بین وظایف، و تمرکز بازی می‌کند در حالی که اطلاعات بی‎ربط را فیلتر می‌کند. بنابراین، در حالی که دوزبانگی ممکن است لزوما شما را با هوش تر نکند، اما مغز شما را سالم‎تر، پیچیده و فعال‌تر نگه می‌دارد و حتی اگر شما در زمان کودکی خوش شانس نبودید که زبان دوم را یاد بگیرید، هرگز دیر نیست تا کارهایی که به نفع شما هست را انجام دهید و خیز بردارید که بگویید ، “Hello”، بعد ، “Hola”، “Bonjour “ یا “您好 ‘ثانیه” چونکه هنگامی که اینها در مغز ما می آیند کمی ورزش می‌تواند تاثیر بسیار زیادی داشته باشد.

متن انگلیسی درس

¿Hablas español? Parlez-vous français? 你会说中文吗? If you answered, “sí,” “oui,” or “会” and you’re watching this in English, chances are you belong to the world’s bilingual and multilingual majority. And besides having an easier time traveling or watching movies without subtitles, knowing two or more languages means that your brain may actually look and work differently than those of your monolingual friends. So what does it really mean to know a language? Language ability is typically measured in two active parts, speaking and writing, and two passive parts, listening and reading. While a balanced bilingual has near equal abilities across the board in two languages, most bilinguals around the world know and use their languages in varying proportions. And depending on their situation and how they acquired each language, they can be classified into three general types. For example, let’s take Gabriella, whose family immigrates to the US from Peru when she’s two-years old. As a compound bilingual, Gabriella develops two linguistic codes simultaneously, with a single set of concepts, learning both English and Spanish as she begins to process the world around her. Her teenage brother, on the other hand, might be a coordinate bilingual, working with two sets of concepts, learning English in school, while continuing to speak Spanish at home and with friends. Finally, Gabriella’s parents are likely to be subordinate bilinguals who learn a secondary language by filtering it through their primary language. Because all types of bilingual people can become fully proficient in a language regardless of accent or pronunciation, the difference may not be apparent to a casual observer. But recent advances in brain imaging technology have given neurolinguists a glimpse into how specific aspects of language learning affect the bilingual brain. It’s well known that the brain’s left hemisphere is more dominant and analytical in logical processes, while the right hemisphere is more active in emotional and social ones, though this is a matter of degree, not an absolute split. The fact that language involves both types of functions while lateralization develops gradually with age, has lead to the critical period hypothesis. According to this theory, children learn languages more easily because the plasticity of their developing brains lets them use both hemispheres in language acquisition, while in most adults, language is lateralized to one hemisphere, usually the left. If this is true, learning a language in childhood may give you a more holistic grasp of its social and emotional contexts. Conversely, recent research showed that people who learned a second language in adulthood exhibit less emotional bias and a more rational approach when confronting problems in the second language than in their native one. But regardless of when you acquire additional languages, being multilingual gives your brain some remarkable advantages. Some of these are even visible, such as higher density of the grey matter that contains most of your brain’s neurons and synapses, and more activity in certain regions when engaging a second language. The heightened workout a bilingual brain receives throughout its life can also help delay the onset of diseases, like Alzheimer’s and dementia by as much as five years. The idea of major cognitive benefits to bilingualism may seem intuitive now, but it would have surprised earlier experts. Before the 1960s, bilingualism was considered a handicap that slowed a child’s development by forcing them to spend too much energy distinguishing between languages, a view based largely on flawed studies. And while a more recent study did show that reaction times and errors increase for some bilingual students in cross-language tests, it also showed that the effort and attention needed to switch between languages triggered more activity in, and potentially strengthened, the dorsolateral prefrontal cortex. This is the part of the brain that plays a large role in executive function, problem solving, switching between tasks, and focusing while filtering out irrelevant information. So, while bilingualism may not necessarily make you smarter, it does make your brain more healthy, complex and actively engaged, and even if you didn’t have the good fortune of learning a second language as a child, it’s never too late to do yourself a favor and make the linguistic leap from, “Hello,” to, “Hola,” “Bonjour” or “你好’s” because when it comes to our brains a little exercise can go a long way.

مشارکت کنندگان در این صفحه

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.