این چیزهای شناور در چشم چیست؟

پکیج: آموزشگاه تد / سرفصل: برترین ها / درس 3

آموزشگاه تد

13 سرفصل | 232 درس

این چیزهای شناور در چشم چیست؟

توضیح مختصر

Sometimes, against a uniform, bright background such as a clear sky or a blank computer screen, you might see things floating across your field of vision. What are these moving objects, and how are you seeing them?

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح خیلی سخت

دانلود اپلیکیشن «زوم»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زوم» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زوم»

فایل ویدیویی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی درس

Translator: Farnaz Saghafi Reviewer: soheila Jafari تا بحال متوجه چیزهای شناور در محدوده دید خود شده اید؟ چیزایی مثل کرمها ریز یا قطرات شفاف، و هر وقت سعی می کنید دقیق تر انها را ببینید، ناپدید شده، و به محض تغییر جهت دید، دوباره نمایان می شوند. لازم نیست چشمان خود را بشویید! چیزی که می بینید، پدیده ایست معمول بنام شناور. نام علمی این اجسام، “موسکای ولیتانتز”، لغتی لاتین برای “مگسهای پرنده” است، و همانطور که از اسمشون بر میاد، اونها می توانند خیلی آزار دهنده باشند. اما اونها در واقع اصلا” جانور یا جسمی خارجی نیستند. بلکه، در کاسه چشم شما وجود دارند. شناورها به نظر زنده می آیند، چون حرکت کرده و تغییر شکل می دهند، ولی انها زنده نیستند. شناورها، چیزهای کوچکی هستند که روی شبکیه چشم شما سایه می اندازند، بافت نازک در قسمت عقبی چشم که به نور حساس است. آنها می توانند ذرات بافت، سلولهای قرمز خون، یا توده های پروتئینی باشند. و چون در زجاجیه، مایع ژلاتین مانند که داخل چشم را پر کرده، معلق هستند، و چون در زجاجیه، مایع ژلاتین مانند که داخل چشم را پر کرده، معلق هستند، این شناورها با حرکات چشم، حرکت می کنند، و وقتی چشم شما از حرکت می ایستد، انها بنظر بالا پایین می روند. شناورها اغلب بندرت قابل تشخیص هستند. هر چه به شبکیه نزدیکتر باشند، بهتر دیده می شوند، درست مثل اینکه با نزدیک تر کردن دست خود به میز در حالیکه نوری در بالای آن است، سایه دستتان واضح تر دیده می شود. و شناورها بالاخص زمانی قابل روئیت اند که به سطح یکنواخت روشن نگاه می کنید، مثل صفحه خالی کامپیوتر، برف، یا آسمان صاف، جایی که یکدست بودن زمینه، تشخیص آنها را آسانتر می کند. هر چه نور روشن تر باشد، مردمک چشم شما کوچکتر می شود. تاثیر آن مشابه اینه که وقتی یک لامپ بزرگ را با یک لامپ کوچک عوض می کنیم، سایه ایجاد شده، واضح تر دیده می شود. یک پدیده بصری دیگری وجود دارد که شبیه شناورهاست اما در واقع زیاد هم بهم ربطی ندارند. وقتی به آسمان آبی روشن نگاه می کنید، اگر نقاط ریز نوری که به اطراف می پرند را می بینید، چیزی بنام فضای آبی پدیده اینتوپتیک را تجربه کردید. این به نوعی، بر عکس دیدن شناورهاست. در اینجا، شما سایه های کوچک نمی بینید، بلکه منافذ کوچک متحرکی را می بینید که نور از طریق آنها به شبکیه شما وارد می شود. این منافذ در واقع توسط سلولهای سفید خون بوجود می آیند که در طول عروق شعریه در سطح شبکیه در حرکتند. این گلبولهای سفید خون می توانند آنقدر بزرگ باشند که تقریبا” یک عصب شعریه را پر کرده و در نتیجه یک فضای پلاسمایی در جلوی آنها ایجاد شود. از آنجائیکه فضای موجود در گلبولهای سفید خون نسبت به سلولهای قرمز خون موجود در عروق شعریه، نور آبی را بهتر از خود عبور می دهند، در زمان وقوع این عمل، ما نقطه نوری متحرکی را می بینیم، که در جهت عروق شعریه و همزمان با نبض شما در حرکتند. تحت شرایط عالی دید، حتی ممکنه چیزی مثل یک دم تیره بدنبال نقطه را هم ببینید. این سلولهای قرمز خون هستند که پشت گلبول سفید خون جمع شدند. در برخی موزه های علمی، نمایشگاهی متشکل از یک صفحه نور آبی قرار می دهند که به شما این امکان را می دهد جرقه های آسمان ابی را واضح تر از آنچه در حالت عادی می بینید، مشاهده کنید. با وجودیکه چشم هر فردی چنین اثراتی را تجربه می کند، تعداد و نوع آنها بسیار متفاوت است. در مورد شناورها، اغلب دیده نمی شوند، چون مغز ما یاد گرفته که آنها را نادیده بگیرد. هرچند، شناورهایی که بطور غیرعادی زیاد یا بزرگ بوده ودر دید اختلال ایجاد می کنند، احتمالا” نشانی از مشکلی جدی بوده و نیاز به درمان پزشکی فوری دارند. اما در اکثر موارد، پدیده انتوپتیک، مثل شناورها و جرقه های آسمان آبی، یادآور ساده ای از این حقیقتند که آنچه به ذعم خود می بینیم به همان اندازه که به بیولوژی و فکر ما بستگی دارد به دنیای بیرونی نیز مبتنی است.

متن انگلیسی درس

Have you ever noticed something swimming in your field of vision? It may look like a tiny worm or a transparent blob, and whenever you try to get a closer look, it disappears, only to reappear as soon as you shift your glance. But don’t go rinsing out your eyes! What you are seeing is a common phenomenon known as a floater. The scientific name for these objects is Muscae volitantes, Latin for “flying flies,” and true to their name, they can be somewhat annoying. But they’re not actually bugs or any kind of external objects at all. Rather, they exist inside your eyeball. Floaters may seem to be alive, since they move and change shape, but they are not alive. Floaters are tiny objects that cast shadows on the retina, the light-sensitive tissue at the back of your eye. They might be bits of tissue, red blood cells, or clumps of protein. And because they’re suspended within the vitreous humor, the gel-like liquid that fills the inside of your eye, floaters drift along with your eye movements, and seem to bounce a little when your eye stops. Floaters may be only barely distinguishable most of the time. They become more visible the closer they are to the retina, just as holding your hand closer to a table with an overhead light will result in a more sharply defined shadow. And floaters are particularly noticeable when you are looking at a uniform bright surface, like a blank computer screen, snow, or a clear sky, where the consistency of the background makes them easier to distinguish. The brighter the light is, the more your pupil contracts. This has an effect similar to replacing a large diffuse light fixture with a single overhead light bulb, which also makes the shadow appear clearer. There is another visual phenomenon that looks similar to floaters but is in fact unrelated. If you’ve seen tiny dots of light darting about when looking at a bright blue sky, you’ve experienced what is known as the blue field entoptic phenomenon. In some ways, this is the opposite of seeing floaters. Here, you are not seeing shadows but little moving windows letting light through to your retina. The windows are actually caused by white blood cells moving through the capillaries along your retina’s surface. These leukocytes can be so large that they nearly fill a capillary causing a plasma space to open up in front of them. Because the space and the white blood cells are both more transparent to blue light than the red blood cells normally present in capillaries, we see a moving dot of light wherever this happens, following the paths of your capillaries and moving in time with your pulse. Under ideal viewing conditions, you might even see what looks like a dark tail following the dot. This is the red blood cells that have bunched up behind the leukocyte. Some science museums have an exhibit which consists of a screen of blue light, allowing you to see these blue sky sprites much more clearly than you normally would. While everybody’s eyes experience these sort of effects, the number and type vary greatly. In the case of floaters, they often go unnoticed, as our brain learns to ignore them. However, abnormally numerous or large floaters that interfere with vision may be a sign of a more serious condition, requiring immediate medical treatment. But the majority of the time entoptic phenomena, such as floaters and blue sky sprites, are just a gentle reminder that what we think we see depends just as much on our biology and minds as it does on the external world.

مشارکت کنندگان در این صفحه

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.