سرفصل های مهم
چرا دیوار چین فوق العاده است؟
توضیح مختصر
The Great Wall of China is a 13,000-mile dragon of earth and stone that winds its way through the countryside of China. As it turns out, the wall's history is almost as long and serpentine as its structure. Megan Campisi and Pen-Pen Chen detail the building and subsequent decay of this massive, impressive wall.
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زوم»
فایل ویدیویی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمهی درس
یک اژدهای خاکی و سنگی ۲۰٫۰۰۰ کیلومتری در خارج از شهرهای چین پیچ وتاب میخورد با تاریخی به بلندای سازه پر پیج و تابش.
دیوار بزرگ به عنوان دیوارهای چندلایه از خاک کوبیده شده توسط ایالت های فئودال فردی در طول دوره ی چانکیو ساخته شد برای محافظت در برابر مهاجمان چادرنشین شمال چین و دیگرایالتهای چین.
وقتی امپراطور”کین شی هوانگ”ایالت ها رو در۲۲۱ سال قل از میلاد مسیح،متحد کرد فلات تبت و اقیانوس آرام به حصارهای طبیعی تبدیل شدند اما کوهستان های شمال در مقابل تاخت و تازهاى مغولها، ترکها و شیونگنوها بى دفاع ماند.
برای دفاع در برابر آنها، امپراطور دیوارهای کوچکی که پیشینیانش ساخته بودند، را گسترش داد بعضی ها را به هم وصل کرد و بعضی ها را تقویت کرد.
همانطورکه سازه ها از لینتائو در غرب به سمت لیائودانگ در شرق گسترش می یافتند، جمعاً با عنوان “دیوار طویل” شناخته شدند.
برای انجام این وظیفه امپراطور سربازها و عوام را ثبت نام میکرد همیشه به صورت داوطلبانه نبود.
صدها هزاران نفر از سازندهگان در زمان خاندان کین ثبت نام شدند تعداد زیادی از رعیت ها به اجبار احضار شدند و بقیه مجرمانی بودند که محکومیت حبس خود را سپری می کردند.
در دوره ی خاندان “هان”، دیوار باز هم گسترش یافت و به ۶۰٫۰۰۰ کیلومتر رسید و از دانهوانگ تا دریای بوهای را پوشش میداد.
کار اجباری در دوران امپراطور”هان وآندی”ادامه یافت وشهرت دیوارها به یک مکانِ بدنام درد و رنج تبدیل شد.
در آن زمان شعرها و افسانه های درباره ی کارگران مدفون شده در گورهای دسته جمعی نزدیک دیوار، یا حتی داخل خود دیوار گفته شد.
و درحالیکه بقایای هیچ انسانی درون دیوار پیدا نشده گودال های قبر نشان میدهد که تعداد زیادی از کارگران در اثر تصادف،گرسنگی و خستگی مردند.
دیوار نیرومند بود ولی نه شکست ناپذیر.
چنگیز و پسرش خوبلای خان در ازبین بردن دیوار موفق بودند در طول تاخت و تاز مغول در قرن ۱۳.
بعد ازاینکه خاندان”مینگ”در سال ۱۳۶۸میلادی کنترل اوضاع را در دست گرفتند بازتقویت و محکم سازی و سپس یکپارچه کردن دیوار را شروع کردند.
با استفاده ازآجرها و سنگهایی ازکوره های محلی با ارتفاع متوسط ۷ متر در ۶/۵ متر پهنا، دیوارهای ۸۸٫۵۰۰ کیلومتری توسط برجهای دیدبانی علامت گذاری شدند.
وقتی مهاجمان دیده می شدند، سیگنالهایی از دود و آتش بین برجها انتقال می یافت تا زمانی که نیروهای امداد برسند.
فضاهای باز کوچک در طول دیوار به تیراندازان امکان تیراندازی به مهاجمان رو میداد، درحالیکه فضاهای باز بزرگتر برای انداختن سنگ و چیزهای دیگر استفاده می شد.
اما حتی این دیوار جدید و بهبود یافته کافی نبود.
درسال ۱۶۶۸ میلادی، قبیله های مانچوی شمالی سلسله ی مینگ را سرنگون کردند تا سلسله ی “کینگ” را پایه گذاری کنند، و همچنین متحد کردن مغولستان بنابراین، برای دومین بار چین توسط همان مردمانی که دیوار تلاش میکرد آنها را دور نگه دارد فرمانروایی شد.
با گسترش مرزهای امپراطوری به فراتر از دیوار بزرگ سنگربندی ها اهداف خودشان را از دست دادند.
و بدون تقویت مداوم، دیوار خراب می شد خاک کوبیده فرسایش می یافت، درحالیکه آجر و سنگ برای مصالح ساخت و ساز غارت می شد.
اما کارش تمام نشده بود. در طول جنگ جهانی دوم چین از بخش هایی برای دفاع دربرابر حمله ی ژاپنی ها استفاده کرد و شایعه شده است که هنوز برخی قسمت ها برای آموزش های نظامی استفاده می شوند.
اما امروزه هدف اصلی دیوار، فرهنگی است. به عنوان یکی از بزرگترین سازه های ساخته ی دست بشر روی زمین در سال ۱۹۸۷ تندیس میراث جهانی یونسکو را دریافت کرد.
در اصل برای دورنگه داشتن مردم از چین،ساخته شد حالا دیوار بزرگ، سالانه به میلیونها بازدید کننده خوشامد می گوید.
در حقیقت، هجوم توریست ها باعث خرابی دیوار شده است، و منجر به این شده که دولت چین ابتکارات نگهدارنده رو شروع کند.
دیوار گاهی به عنوان تنها سازه ی ساخت بشر که از فضا قابل رویت است، تحسین میشود.
متاسفانه،این اصلاً درست نیست.
در مدارپایین زمین، تمامی انواع سازه ها مثل پل ها، آزادراه ها و فرودگاه ها، رویت پذیر هستند و دیوار بزرگ فقط به سختی قابل تشخیص است.
از ماه هم که شانس دیدنش صفر است.
اما صرف نظر از آن، از روی زمین است که باید آن را مطالعه کنیم چون هنوز بخش های جدیدش هر چند سال یک بار کشف می شود، که از بدنه اصلی منشعب شدهاند واین بنا یادگار قابل توجهای از دست آوردهای انسانی را گسترش میدهد.
متن انگلیسی درس
A 13,000 mile dragon of earth and stone winds its way through the countryside of China with a history almost as long and serpentine as the structure.
The Great Wall began as multiple walls of rammed earth built by individual feudal states during the Chunqiu period to protect against nomadic raiders north of China and each other.
When Emperor Qin Shi Huang unified the states in 221 BCE, the Tibetan Plateau and Pacific Ocean became natural barriers, but the mountains in the north remained vulnerable to Mongol, Turkish, and Xiongnu invasions.
To defend against them, the Emperor expanded the small walls built by his predecessors, connecting some and fortifying others.
As the structures grew from Lintao in the west to Liaodong in the east, they collectively became known as The Long Wall.
To accomplish this task, the Emperor enlisted soldiers and commoners, not always voluntarily.
Of the hundreds of thousands of builders recorded during the Qin Dynasty, many were forcibly conscripted peasants and others were criminals serving out sentences.
Under the Han Dynasty, the wall grew longer still, reaching 3700 miles, and spanning from Dunhuang to the Bohai Sea.
Forced labor continued under the Han Emperor Han-Wudi , and the walls reputation grew into a notorious place of suffering. Poems and legends of the time told of laborers buried in nearby mass graves, or even within the wall itself.
And while no human remains have been found inside, grave pits do indicate that many workers died from accidents, hunger and exhaustion.
The wall was formidable but not invincible.
Both Genghis and his son Khublai Khan managed to surmount the wall during the Mongol invasion of the 13th Century.
After the Ming dynasty gained control in 1368, they began to refortify and further consolidate the wall using bricks and stones from local kilns.
Averaging 23 feet high and 21 feet wide, the walls 5500 miles were punctuated by watchtowers.
When raiders were sighted, fire and smoke signals traveled between towers until reinforcements arrived.
Small openings along the wall let archers fire on invaders, while larger ones were used to drop stones and more.
But even this new and improved wall was not enough.
In 1644, northern Manchu clans overthrew the Ming to establish the Qing dynasty, incorporating Mongolia as well, Thus, for the second time, China was ruled by the very people the wall had tried to keep out.
With the empire’s borders now extending beyond the Great Wall, the fortifications lost their purpose.
And without regular reinforcement, the wall fell into disrepair, rammed earth eroded, while brick and stone were plundered for building materials. But its job wasn’t finished.
During World War II, China used sections for defense against Japanese invasion, and some parts are still rumored to be used for military training.
But the Wall’s main purpose today is cultural. As one of the largest man-made structures on Earth, it was granted UNESCO World Heritage Status in 1987.
Originally built to keep people out of China, the Great Wall now welcomes millions of visitors each year.
In fact, the influx of tourists has caused the wall to deteriorate, leading the Chinese government to launch preservation initiatives.
It’s also often acclaimed as the only man-made structure visible from space.
Unfortunately, that’s not at all true.
In low Earth orbit, all sorts of structures, like bridges, highways and airports are visible, and the Great Wall is only barely discernible.
From the moon, it doesn’t stand a chance.
But regardless, it’s the Earth we should be studying it from because new sections are still discovered every few years, branching off from the main body and expanding this remarkable monument to human achievement.
مشارکت کنندگان در این صفحه
تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.
🖊 شما نیز میتوانید برای مشارکت در ترجمهی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.