چطور از اصطلاحات و افعال مرکب در نوشتار استفاده کنیم
دوره: تافل iBT / فصل: بخش نوشتاری تافل- گرامر و کاربرد / درس 6سرفصل های مهم
چطور از اصطلاحات و افعال مرکب در نوشتار استفاده کنیم
توضیح مختصر
در این درس نحوهی تشخیص اصطلاحات و افعال مرکب را خواهید آموخت. اگر بتوانید این بخشهای کلام را تشخیص دهید، خواهید توانست آنها را در نوشتهی خود به کار ببرید.
- زمان مطالعه 0 دقیقه
- سطح خیلی سخت
دانلود اپلیکیشن «زوم»
فایل ویدیویی
برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.
ترجمهی درس
اصطلاح در زبان انگلیسی یا هر زبان دیگری اسم دیگری برای خوب بیان کردن منظور خود است. اصطلاحات اغلب وقتی واژه به واژه خوانده شوند، معنایی ندارند اما معنای مهم فرهنگی و وابسته به بافت متنی دارند. منظورمان چیست؟
برای مثال اینکه بر کسی sound off کنیم، یعنی به دلیل اهمل بر سر کسی داد بزنیم اما به طور تحتالفظی یعنی چیزی مانند کم کردن صدا که تقریبا نزدیک به مخالف معنای مصطلح آن است. مثالهای بسیاری وجود دارد.
برای مثال killing two birds with one stone یعنی دستیابی به چند هدف با استفاده از یک تلاش در حالی که take with a pinch of salt جدای از معنای تحت الفظی آن یعنی افزودن چاشنی به چیزی، به معنای آن است که درباره ادعای کسی یا چیزی احتیاط به خرج دهیم.
شما مجبورید این اصطلاحات را یاد بگیرید پس نتیجه میگیریم عنوان این درس چندان مناسب درس نیست. قرار است درباره اصطلاحات به شما آموزش دهم و نحوهی ترکیب آنها با هم و برخی از رایجترینها را برایتان تشریح کنم اما حقیقت این است که اصطلاحات انگلیسی به حدی زیادند که نمیتوان در درسی ده دقیقهای فهرستی از آنها ارائه کرد. پس این درس را آغازِ بررسی بیشتر بدانید.
چیز دیگری که باید از آن آگاه باشید این است که اصطلاحات غیردقیقی مانند آنهایی که شرح دادم، معمولا مناسب نوشتار آکادمیک نیستند. مقاله علمی مستلزم ایجاز است و اصطلاحات مانع بیان دقیق منظورتان میشوند. بااینوجود، استفادهی فراوان از اصطلاحات در نوشتههای غیردقیقتر مانند مقالهای شخصی یا شرح وقایع میتواند موجب ارتقای ارزش نوشتهی شما شود. بیایید به برخی از انواع اصطلاحاتی که در کاربرد روزمره میبینید، نگاهی بیاندازیم.
فعل مرکب نوعی ترکیب اصطلاحی است که معمولا از یک فعل و یک حرف اضافه یا قید تشکیل شده و اغلب پس از آن مفعول بیواسطه میآید. از آنجا که فعل مرکب بیش از یک کلمه را به هم پیوند میدهد، گاهی اوقات فعل چندکلمهای نیز نامیده میشود (این اسم نیز به اندازهی خود فعل عجیب و غریب است).
معنای استعاری افعال مرکب نیز مانند اصطلاحات عجیب و غریبتر، همیشه از معنای تحتاللفظی آنها آشکار نمیشود. برای مثال شاید معلوم باشد که فعل eat out یعنی بیرون از خانه غذا خوردن اما فعل مرکب pans out به این معنا نیست که ظروف خوراکپزی خود را به همه نشان دهید. این فعل یعنی چیزی با موفقیت به اتمام رسید. مانند این جمله: ‘Since the stove broke at home, going out to dinner really panned out.’
در زبان انگلیسی بیش از 3000 فعل مرکب وجود دارد، پس فهرست کردن تمامی آنها امکانپذیر نیست اما امیدوارم با نشان دادن نحوهی شکلگیری آنها- و انواع مختلف افعال مرکبِ موجود- بتوانید آنها را در کاربردشان در متون عادی شناسایی کرده و خودتان به درستی به کار ببرید.
یک فعل مرکب جداشدنی به این دلیل جداشدنی نامیده میشود که مفعول را میتوان بسته به نحوهی نوشتن آن از فعل مرکب جدا کرد (یا جدا نکرد) بدون اینکه در معنا تغییری حاصل شود. عبارت hold up یکی از این افعال مرکب است به معنای به تأخیر انداختن است.
این فعل را میتوان به طور کامل در جمله آورد مانند:
‘I had to hold up the meeting, because the office had disappeared’
مجبور شدم جلسه را به تأخیر بیاندازم چون دفتر را از آنجا برده بودند، یا اینکه دو بخش آن را از هم جدا کرده و بینشان مفعول را نوشت، مانند این جمله:
I had to hold the meeting up because the office had disappeared.’
در هر دو حالت، معنای فعل مرکب بدون تغییر باقی میماند. اگر هنگام تغییر جای مفعول معنا تغییر کند، فعل مرکب جدانشدنی است.
این قاعده یک استثنای کوچک دارد که مربوط به زمانی است که مفعول بی واسطه یک ضمیر (I, you, me, we, he, she, it, they و غیره) است. در این حالت ضمیر که مفعول نیز هست، باید بین فعل و حرف اضافه قرار بگیرد،
مانند این: I’ve been meaning to look you up
که در آن look up فعل مرکبی جداشدنی، you ضمیر و در عین حال مفعول است. You باید بین دو بخش فعل مرکب قرار بگیرد زیرا اینکه بگوئیم: I’ve been meaning to look up you معنا ندارد.
افعال مرکب دیگر شامل اصطلاحاتی مانند back up (ذخیرهی نسخه پشتیبان برای استفاده در زمانی که نسخه اصلی آسیب دیده است)، pay off (رشوه دادن) و throw away (چیزی را هدر دادن) و .
در عوض افعال مرکب جدانشدنی شکلی شبیه به افعال مرکب جداشدنی دارند اما نمیتوان دو بخش آنها را از هم جدا کرد. چند مثال از کاربرد افعال مرکب میآوریم.
‘I really wish that lizard boy would stop hitting on me.’
در اینجا فعل hitting on یک اصطلاح و به معنی لاس زدن و عشوه گری است (این فعل دقیقاً به این دلیل یک اصطلاح است که وقتی با کسی لاسمیزنید، آنها را نمی زنید- این آشکارا نوعی آرایه ادبی است) و we مفعول است. این فعل مرکب جدانشدنی است زیر قرار دادن مفعول بین فعل و حرف اضافهی آن معنای جمله را تغییر میدهد.
برای مثال جمله I realy wish that lizard boy would stop hitting me on هیچ معنایی ندارد.
سایر افعال مرکب جدانشدنی شامل اصطلاحاتی مانند look after (یعنی مراقبت کردن)، run for (ائتلاف کردن مثلا برای یک منصب سیاسی)، go through (یعنی تا آخر مصرف کردن مثل این جمله: اِلیجا یک روزه تمام جیرهاش را تمام کرد)،get away with (کشف یا مجازات نشدن) و get along with (داشتن رابطهی خوب با کسی) و البته بسیاری اصطلاح دیگر نیز وجود دارد.
افعال مرکب لازم با انواع افعال مرکبی که دربارهشان صحبت کردیم، فرق دارند. این افعال نیز مانند سایر افعال مرکب از یک فعل و یک قید یا حرف اضافه تشکیل میشوند. اما افعال مرکب لازم بر خلاف افعالی که تا به حال بررسی کردیم، مفعول بیواسطه نمیگیرند اما مفعول باواسطه میتواند پس از آنها بیاید. برای مثال:
‘This will all blow over,’ Rachel said, watching Jeff’s father’s prized Lamborghini disappear into the ocean.’
در اینجاblow over یک فعل مرکب لازم است که در این بافت متنی یعنی این در نهایت (به رابطهی بین جف و والدینش) آسیب دائمی وارد نخواهد کرد. همانطور که میبینید، این فعل نیازی به مفعول ندارد و معنایش بهتنهایی کامل است. بگذارید چند مثال دیگر از افعال مرکب لازم بزنم:
‘The driver of the 1960s Mustang was a total show off.’
‘Alice had to check out before she left.’
‘My little sister always talks back to me.’
خلاصه اینکه یک اصطلاح، خوب بیان کردن منظوری است که در بافت متنی یک زبان با معنای تحتاللفظی آن فرق دارد. برای مثال get your head on straight یعنی حواس خود را جمع کردن – و نه اینکه گردن خود را راست بگیرد.
فعل مرکب نوعی اصطلاح با ساختار دستوری خاص است که معمولاً از یک فعل و یک حرفاضافه یا قید تشکیل میشود.
مفعولِ یک فعل مرکب جداشدنی رامیتوان از فعل و حرف اضافه جدا کرده و آن را مابین فعل و حرفاضافه گذاشت بدون اینکه تغییری در معنای جمله ایجاد شود.
برعکس، افعال مرکب جدانشدنی باید با هم بمانند درغیراینصورت معنای خود را از دست میدهند.
افعال مرکب لازم بر خلاف اکثر افعال مرکب برای کامل شدن معنای خود نیازی به مفعول ندارند، اما گاهی اوقات مفعول میگیرند.
متن انگلیسی درس
an idiom in English, or in any other language, is simply another term for a turn of phrase. Idioms often don’t make sense when you read them literally, but have very important contextual cultural meanings. What do I mean by that?
For instance, to ‘sound off’ on someone means to yell at them for some perceived slight, but literally, it appears to mean something like ‘to turn the sound off,’ which is pretty close to the opposite of its idiomatic meaning. There are many more.
‘Killing two birds with one stone’, for instance, means to accomplish several goals in a single effort, while ‘take with a pinch of salt’, far from literally adding seasoning to something, means to hold some doubt in your mind about what someone or something is claiming.
These expressions you simply have to learn, and thus the title of this lesson is a little bit of a misnomer. I am going to teach you about idioms and will describe for you how they’re put together and some of the more common ones, but the fact is that all of the idioms in English are too numerous to list in any 10-minute lesson. Think of this lesson, instead, as a primer for further exploration.
The other thing that you should be aware of is that loose idiomatic expressions, like the ones I’ve just described, are not usually appropriate for academic writing. A scholarly essay demands that you be precise, and too many idioms can get in the way of expressing yourself clearly. That said, idioms in looser work - like a personal essay or a memoir piece - can lend great character to your work. Let’s look at a few of the different types of idioms that you see in everyday usage.
A phrasal verb is a kind of idiomatic expression that usually consists of a verb and a preposition or adverb, often followed by a direct object. Because it combines more than one word, it’s sometimes also called a multi-word verb (as weird as that sounds).
Like more whimsical idioms, it’s not always clear from the expression’s literal meaning what the figurative meaning of a phrasal verb is. It may be clear, for instance, that ‘eat out’ means to eat outside of the home, but the phrasal verb ‘pans out’ does not mean you’re suddenly flashing your cookware for the world to see. It means that something ended up being successful. As in: ‘Since the stove broke at home, going out to dinner really panned out.’
There are more than 3,000 phrasal verbs in the English language, so it would be impossible to list them all, but I hope that by showing you how they’re constructed - and the different types of phrasal verbs there are - you can recognize them in the wild and use them correctly yourself.
A separable phrasal verb is called separable because the object can be separated from the phrasal verb (or not) depending on how it’s written, but the general meaning remains intact no matter how you write it. One such phrasal verb is the expression ‘hold up,’ which means to delay.
This can be expressed as one complete expression, as in,
‘I had to hold up the meeting, because the office had disappeared’
(in this case ‘the meeting’ is the object), or separated with the object between the verb (hold) and preposition (up), as in
‘I had to hold the meeting up because the office had disappeared.’
In both cases, the phrasal verb’s meaning remains the same. If the meaning changes when you change the position of the object, the phrasal verb is not separable.
The one slight exception to this rule is when the direct object is a pronoun (I, you, me, we, he, she, it, they, et cetera).
In this case, the pronoun that is the object must come between the verb and the preposition, There’s no option of putting it anywhere else.
As in, ‘I’ve been meaning to look you up.’ where ‘look up’ is the separable phrasal verb, and ‘you’ is the pronoun/object. ‘You’ must appear in between the two parts of the phrasal verb because it wouldn’t make sense to say ‘I’ve been meaning to look up you.’
Other separable phrasal verbs include expressions like ‘back up’ (to save a duplicate in case the original is lost or damaged), ‘pay off’ (to bribe), and ‘throw away’ (to waste something), among others.
By contrast, inseparable phrasal verbs follow a similar format to separable phrasal verbs, but cannot be split up. Here are a couple of examples with the phrasal verbs in bold.
‘I really wish that lizard boy would stop hitting on me.’ ‘Hitting on’ is the idiom here, meaning, to flirt with, (this is an idiom precisely because what you don’t do when flirting with someone is hit them - this is clearly a figure of speech), while ‘me’ is the object. This phrasal verb is inseparable because putting the object between the verb and its preposition would alter its meaning.
For instance, ‘I really wish that lizard boy would stop hitting me on’ suddenly makes no sense.
Other inseparable phrasal verbs include expressions like ‘look after’ (which means to care for), ‘run for’ (to campaign, like as for a political office), ‘go through’ (to use up, as in ‘Elijah could go through all of his allowance in a day’), ‘get away with’ (not be discovered or punished) and ‘get along with’ (have a good relationship with), though there are, of course, many more.
Intransitive phrasal verbs are a little bit of a different beast from the other types we’ve discussed. Like other phrasal verbs, these usually consist of a verb and an adverb or preposition. Unlike those we’ve discussed before, intransitive phrasal verbs are not followed by a direct object, though they can be followed by an indirect object. For instance:
‘This will all blow over,’ Rachel said, watching Jeff’s father’s prized Lamborghini disappear into the ocean.’
The intransitive phrasal verb here is ‘blow over,’ which in this context means it will ultimately not do permanent damage (presumably to Jeff’s relationship with his parents). As you can see, it doesn’t require an object to make it work; the expression has meaning on its own. Let me give you a few other examples of intransitive phrasal verbs:
‘The driver of the 1960s Mustang was a total show off .’
‘Alice had to check out before she left.’
‘My little sister always talks back to me.’
To recap, an idiom is a turn of phrase that means something different in the context of the language than its literal meaning. ‘Get your head on straight,’ for instance, means to start thinking clearly - not to literally straighten your neck.
A phrasal verb is a kind of idiom with a specific grammatical construction, usually consisting of a verb and a preposition or adverb.
With a separable phrasal verb, the object can be separated from the verb and the preposition and placed between them without changing the meaning of the expression.
Inseparable phrasal verbs, by contrast, must remain together or lose their meaning.
Intransitive phrasal verbs, unlike most phrasal verbs, do not require an object for it to make sense, though sometimes an object is implied.
مشارکت کنندگان در این صفحه
تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.
🖊 شما نیز میتوانید برای مشارکت در ترجمهی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.