شبه جمله های مستقل و وابسته- وابستگی و همپایگی

دوره: تافل iBT / فصل: بخش نوشتاری تافل- گرامر و کاربرد / درس 18

تافل iBT

9 فصل | 96 درس

شبه جمله های مستقل و وابسته- وابستگی و همپایگی

توضیح مختصر

این درس درباره‌ی شبه‌جمله‌های مستقل و وابسته و نحوه شکلگیری جمله از آنها است. شبه‌جمله‌های وابسته همانطور که از اسمشان پیداست، به سایر اجزای جمله وابسته هستند. از سوی دیگر، شبه‌جمله‌های مستقل می‌توانند به تنهایی بیایند. در این درس بیشتر بدانید.

  • زمان مطالعه 0 دقیقه
  • سطح خیلی سخت

دانلود اپلیکیشن «زوم»

این درس را می‌توانید به بهترین شکل و با امکانات عالی در اپلیکیشن «زوم» بخوانید

دانلود اپلیکیشن «زوم»

فایل ویدیویی

برای دسترسی به این محتوا بایستی اپلیکیشن زبانشناس را نصب کنید.

ترجمه‌ی درس

شبه‌جمله‌ی مستقل ساده‌ترین جمله‌ای است که می‌توانید بنویسید.

I love you.

My uncle is in jail.

Don’t eat that pinecone.

کوچکترین حالت شبه‌جمله‌ی مستقل از یک فاعل و یک فعل تشکیل می‌شود که می‌تواند به صورت یک جمله‌ی تنها بیاید.

مروری کوتاه: فاعل، فرد، مکان، ایده یا چیزی است که کاری انجام می‌دهد یا حالتی در جمله دارد.

با یافتن فعل ( یعنی بخشی از جمله که کاری را انجام می‌دهد)، و سپس با توجه به چیزی که فعل جمله را انجام داده است، فاعل را پیدا کنید.

اگر نمی‌فهمید، همانجا بمانی: در جمله‌ی اول فعل love است و چیزی که فعل love را انجام می‌دهد، I است، پس I فاعل است.

با اینحال، اینکه دو شبه‌جمله‌ی مستقل می‌توانند به تنهایی بیایند، به این معنا نیست که باید تنها بیایند.

اگر بخواهید بگوئید وقایع مستقل رابطه‌ی تنگاتنگی با هم دارند، می توانید دو شبه‌جمله‌ی مستقل را با یک ویرگول و یک حرف ربط همپایه‌ساز و یا با یک نقطه ویرگول و یک قید ربطی به هم پیوند دهید (حرفهایم را دنبال کنید).

حروف ربط همپایه‌ساز را به راحتی می‌توانید با کلمه‌ی اختصاری FANBOYS به یاد بیاورید (for, and, nor, but, or, yet, so).

برای مثال:

I am at the front door, but I am not with the police.

I am at the front door و I am not with the police دو شبه‌جمله‌ی مستقل هستند که با حرف ربط همپایه‌ساز but به هم پیوند داده شده‌اند.

می‌توانید دو شبه‌جمله‌ی مستقل را با یک نقطه‌ویرگول و یک قید ربطی (قیدی که می‌تواند دو فکر را به هم ربط دهد) به هم پیوند دهید.

برای مثال:

I am at the front door; incidentally, I’ve swallowed my key.

یا قید را حذف کنید:

I am at the front door; I am the pizza deliveryman.

هر دوی این شبه‌جمله‌های مستقلِ پیوند داده شده، می‌توانند نقش جمله‌ای مستقل را ایفا کنند اما نقطه‌ویرگول، اقدامها را به هم پیوند می‌دهد تا رابطه‌ای نزدیکتر را نشان دهد.

اگر چیزی برای پیوند دادن آن دو ندارید (یک حرف ربط یا نقطه ویرگول)، جمله‌ای به هم چسبیده نوشته‌اید.

مانند این:

I am at the front door I am the pizza deliveryman.

شبه‌جملات وابسته

از طرف دیگر، شبه‌جمله‌ی وابسته به تنهایی یک جمله‌ی کامل محسوب نمی‌شود.

این شبه‌جمله باید به شبه‌جمله‌ای مستقل افزوده شود و اسمش هم به همین دلیل، شبه‌جمله‌ی وابسته است زیرا وابسته به شبه‌جمله‌ی مستقل (یا اصلی) است.

شبه‌جمله‌ی وابسته نیز یک فاعل و یک فعل دارد.

این مثال را ببینید:

I love you because I am blind.

اینجا شبه‌جمله‌ی وابسته because I am blind است

فعل آن am و فاعل آن I است اما because I am blind نمی‌تواند نقش جمله‌ای مستقل را ایفا کند.

بنابراین به شبه‌جمله‌ی مستقل I love you وابسته است.

Because شبه‌جمله‌ی وابسته را به شبه‌جمله‌ی مستقل پیوند می‌دهد و حرف ربط وابسته‌ساز نامیده می‌شود

(حروف ربط وابسته‌ساز می‌توانند به شبه جمله‌های مستقل نیز وصل شوند اما بعداً به آن خواهیم پرداخت).

در اینجا دو نمونه‌ی دیگر از جملاتِ تشکیل شده از شبه‌جمله‌ی مستقل و وابسته به کمک یک حرف ربط وابسته‌ساز را آورده‌ایم.

I survived the shipwreck, although I lost all my luggage.

I survived the shipwreck, as I am Aquaman.

می بینید که I survived the shipwreck مهمترین منظور جمله است و با این وجود هر یک از آنها معنای جمله را کمی متفاوت کرده است.

هیچ کدام از دو شبه‌جمله‌ی وابسته (as I am Aquaman و although I lost all my luggage) نمی‌توانند به تنهایی بیایند (حتی اگر او آکوامن باشد).

نکته‌ی مهمی که باید اینجا یادتان باشد این است که همیشه لازم نیست شبه‌جمله‌ی وابسته بعد از شبه‌جمله‌ی مستقل بیاید- می‌تواند قبل از آن هم بیاید.

برای مثال:

As I am Aquaman, I survived the shipwreck.

این جمله باز هم درست است اما شبه‌جمله‌ی وابسته اول آمده است.

اما باز هم بگویم که اصلاً نمی‌تواند تنها بیاید.

مانند جری مگوایر برای کامل شدن خود به شبه‌جمله‌ی مستقل نیاز دارد.

شبه‌جمله‌ی وابسته را می‌توان با ضمایر موصولی نیز به هم پیوند داد.

ضمایر موصولی عبارتند از who، whom، whoever، whose، that، which، whichever و whosever.

برای مثال:

The man who was in jail confessed.

در این جمله who was in jail شبه‌جمله‌ی وابسته است –نوعی که شبه‌جمله‌ی وصفی نامیده می‌شود زیرا نقشی شبیه یک صفت دارد.

The man confessed اینجا شبه‌جمله‌ی مستقل خواهد بود در حالیکه who was in jail جزئیاتی توصیفی اضافه می‌کند.

به هر حال کار صفت، افزودن جزئیات توصیفی است.

پس باید بگوییم: چه نوع مردی است؟

مردی است که در زندان است (It’s the man who was in jail).

شبه‌جمله‌ی اسمی و شبه‌جمله‌ی قیدی انواع دیگری از شبه جمله‌ هستند که کاری شبیه به اسم و قید می‌کنند اما در قالب شبه‌جمله‌ای کامل.

برای مثال در جمله‌ی I drink soda when I’m sad، بخش when I’m sad یک شبه‌جمله‌ی قیدی وابسته است زیرا تمام این شبه‌جمله، فعل drink و فاعل آن I را توصیف می‌کند.

با‌این‌حال (اطلاع از) این تفاوتها در مقایسه با توانایی شناختن شبه‌جملات مستقل و وابسته در درجه ی دوم اهمیت قرار می گیرند، پس از آنها چشمپوشی می‌کنیم.

اما اگر بخواهید بیشتر بیاموزید، بدانید که آنها وجود دارند.

صرف نظر از دستور زبان درست (سعی می‌کنیم از این عبارت استفاده نکنیم چون همه از آن متنفرند)، دلیل اینکه باید شبه‌جمله‌های خود و نحوه کارشان را بشناسید، این است که بتوانید دارای سبک بنویسید زیرا نحوه‌ی پیوند شبه‌جملات، احساسی را که جمله به خواننده منتقل می‌کند، تغییر می‌دهد.

برای مثال قبلاً گفتم که می‌توانید از یک حرف ربط وابسته‌ساز نه تنها برای پیوند شبه‌جمله‌های مستقل و وابسته بلکه برای پیوند دو شبه‌جمله‌ی مستقل استفاده کنید، اما شاید دلیلش مشخص نباشد.

خوب دلیلش این است.

*Jason raised his machete

Suzy Rae screamed.*

جمله‌ی خوبی است اما کمی درهم و بر هم است.

با اینحال یک حرف ربط وابسته‌ساز مانند as یا while اضافه کنید و ناگهان صحنه عوض می شود.

Jason raised his machete while Suzy Rae screamed.

می بینید، بسیار بهتر نشد؟

مرور درس

1) یادتان باشد هم شبه‌جمله‌های مستقل و هم وابسته فاعل و فعل دارند.

2) فقط یک شبه‌جمله‌ی مستقل می‌تواند به تنهایی در جمله بیاید.

3) شبه‌جمله‌های وابسته، به تنهایی جملاتی ناقص هستند و برای کامل شدن نیاز به یک شبه‌جمله‌ی مستقل دارند.

4) شبه‌جمله‌های مستقل با استفاده از حروف ربط همپایه‌ساز و وابسته‌ساز به هم پیوند داده می‌شوند.

5) برای به خاطر آوردن حروف ربط همپایه‌ساز FANBOYSرا یادتان باشد.

6) از آنجا که شبه‌جمله‌های مستقل می‌توانند به عنوان جمله مستقل بیایند، دو شبه‌جمله‌ی مستقل را می‌توان با یک نقطه‌ویرگول و سپس یک حرف ربط قیدی- و یا فقط یک نقطه ویرگول به هم پیوند داد.

7) به طور کلی شبه‌جمله‌های وابسته با استفاده از حروف ربط وابسته‌ساز یا ضمایر موصولی به شبه‌جمله‌های اصلی پیوند داده می‌شوند.

متن انگلیسی درس

An independent clause is the simplest sentence you can write.

I love you.

My uncle is in jail.

Don’t eat that pinecone.

At minimum, an independent clause consists of a subject and a verb that can stand alone as a sentence.

Quick refresher: A subject is the person, place, idea, or thing that is either doing something or being something in the sentence.

Find it by finding the verb (that’s the part of the sentence that creates the action) and then seeing what is the thing that is doing the action of the verb.

If that makes no sense, hang in there: In the first sentence, the verb is ‘love’ and the thing that is loving is ‘I,’ so I is the subject.

However, just because two independent clauses can stand alone as their own sentence, that doesn’t mean they have to.

If you want to suggest that independent events are closely related to each other, you can join two independent clauses by a comma and a coordinating conjunction or with a semicolon and a conjunctive adverb (Stick with me here.)

The coordinating conjunctions are easily remembered by the acronym FANBOYS, or for, and, nor, but, or, yet, so.

For example:

I am at the front door, but I am not with the police.

‘I am at the front door’ and ‘I am not with the police’ are two independent clauses joined by the coordinating conjunction ‘but.’

You can also join two independent clauses with a semicolon and conjunctive adverb - which is just an adverb that’s able to connect two thoughts.

For instance:

I am at the front door; incidentally, I’ve swallowed my key.

Or leave the adverb out:

I am at the front door; I am the pizza deliveryman.

Both of these joined independent clauses could function fine as separate sentences, but the semicolon connects the action to suggest a more intimate relationship.

If you don’t have anything to connect the two - a conjunction or a semicolon - you end up with a run-on sentence.

Like so:

I am at the front door I am the pizza deliveryman.

Dependent Clauses

A dependent clause , on the other hand, isn’t a complete sentence on its own.

It has to be added to an independent clause, which is what gives it its other name - the subordinate clause - because it’s subordinate to the independent (or main) clause.

It, too, has a subject and a verb.

Take this example:

I love you because I am blind.

The dependent clause here is ‘because I am blind.

The verb is ‘am’ and the subject is ‘I,’ but ‘because I am blind’ cannot function as an independent sentence.

Thus, it is subordinate to our independent clause, ‘I love you.

Because’ connects the dependent clause to the independent clause and is called a subordinating conjunction.

(Subordinating conjunctions can also connect to independent clauses, but we’ll get to that later)

Here are a couple of other examples of sentences comprised of an independent and dependent clause linked by a subordinate conjunction.

I survived the shipwreck, although I lost all my luggage.

I survived the shipwreck, as I am Aquaman.

You can see how ‘I survived the shipwreck’ is the most important idea in the sentence, and yet they each change the meaning of the sentence in slightly different ways.

Neither dependent clause - ‘as I am Aquaman’ or ‘although I lost all my luggage’ can stand on its own (even if he is Aquaman).

One important thing to note here is that the dependent clause doesn’t always have to follow the independent clause - it can precede it too.

For instance:

As I am Aquaman, I survived the shipwreck.

That’s still a valid sentence, but the dependent clause comes first.

But again, crucially, it couldn’t be there by itself.

Like Jerry Maguire, it still needs the independent clause to complete it.

Dependent clauses can also be connected by relative pronouns .

Your relative pronouns are who, whom, whoever, whomever, whose, that, which, whichever, and whosever.

For instance:

The man who was in jail confessed.

In this case, ‘who was in jail’ is the dependent clause - a kind called an adjective clause because it functions like an adjective.

‘The man confessed’ would be the independent clause here, while ‘who was in jail’ adds describing detail.

Adding describing detail is what adjectives do, after all.

So, that’s to say: What kind of man is this?

It’s the man who was in jail.

The other types of clauses are noun clauses and adverb clauses , which do the same things that nouns and adverbs do but in full clause form.

In the sentence ‘I drink soda when I’m sad,’ for example, ‘when I’m sad’ is a dependent adverb clause, as the whole clause describes the verb ‘drink,’ with ‘I’ as the subject.

These distinctions are less immediately important than understanding what independent and dependent clauses are, however, so we’re going to gloss over them.

But know that they exist, in case you want to learn more.

Proper grammar aside (and we try to avoid using the word, since everyone hates it), the reason you need to know your clauses and how they work is so you can write with style, since how you connect clauses together changes the way a sentence feels to the reader.

For instance, I mentioned earlier that you can use a subordinating conjunction to connect two independent clauses, not just independent and dependent clauses, but it might not be clear why. Well, here’s why.

Jason raised his machete.

Suzy Rae screamed.

That works fine, but it’s a little disjointed. Add a subordinating conjunction like ‘as’ or ‘while,’ however, and suddenly, the scene works.

Jason raised his machete while Suzy Rae screamed.

See, Much better

lesson review

1) Remember that both independent and dependent clauses have a subject and a verb.

2) Only an independent clause can function on its own as a sentence.

3) Dependent clauses by themselves are sentence fragments; they need an independent clause to make them whole.

4) Independent clauses are connected by coordinating or subordinating conjunctions.

5) Remember FANBOYS to memorize your coordinating conjunctions.

6) Because they can function as independent sentences, two independent clauses can also be connected by a semicolon, followed by a conjunctive adverb - or just a semicolon by itself.

7) Generally, dependent clauses are connected to main clauses by subordinating conjunctions or relative pronouns.

مشارکت کنندگان در این صفحه

تا کنون فردی در بازسازی این صفحه مشارکت نداشته است.

🖊 شما نیز می‌توانید برای مشارکت در ترجمه‌ی این صفحه یا اصلاح متن انگلیسی، به این لینک مراجعه بفرمایید.